Top 600: 56% LVB+trauma

Top 600: 56% LVB+trauma

Meer dan 50 % van de Top 600-jongeren heeft een licht verstandelijke beperking (LVB), constateert Menno Segeren in zijn promotieonderzoek Caught in Adversity (2020). De Top 600-jongeren krijgen een intensieve begeleiding met straf én zorg, een aanpak in Amsterdam. Overigens bestaan er in andere gemeenten soortgelijkeTop X-aanpakken.

Ouder in detentie

Veelplegers met en zonder LVB groeien veelal op in grote, instabiele multiprobleemgezinnen. Veelplegers hebben vaak te maken met het missen van een ouder door sterfte of met (tijdelijke) afwezigheid van een ouder vanwege gevangenisstraf en maakten in hun omgeving dikwijls mishandeling, huiselijk geweld en verwaarlozing mee. Deze bevindingen van Segeren kennen we uit andere, internationale onderzoeken naar de relatie tussen traumatische ervaringen in de jeugd en criminaliteit.

Weinig zelfredzaam

Hoe meer traumatische jeugdervaringen veelplegers meemaken, hoe meer problemen rond zelfredzaamheid op latere leeftijd, zag Segeren ook. Veelplegers hebben te maken met middelenmisbruik, verslaving, persoonlijkheidsstoornissen en gebrekkige impulscontrole. Jonge gewelddadige veelplegers met een LVB laten al op jonge leeftijd (onder de 12 jaar) vaker probleemgedrag zien dan veelplegers zonder LVB.

Doorgaan als volwassene

Segeren onderzocht ook persisterende veelplegers: die in hun volwassen leven, ook na detentie doorgaan met criminele activiteiten. Hij ziet dat 9 van de 10 ex-gedetineerden opnieuw de fout ingaan. De meeste delicten worden gepleegd in het eerste jaar nadat iemand vrijkomt. Tegelijk ziet de onderzoeker bij deze ex-gedetineerden dat zij dikwijls alleenstaand zijn, niet over een startkwalificatie beschikken en geen werk vinden, last hebben van een narcistische persoonlijkheidsstoornis en van problematisch middelenmisbruik. Voor deze groep lijkt detentie niet voldoende afschrikwekkend, concludeert hij dan ook.

Advies

Uit de resultaten komt wat Risiscoop betreft naar voren hoe belangrijk vroege preventie en interventie is bij probleemgedrag, hoe cruciaal signaleren van huiselijk geweld en andere Adverse Child Experiences (ACE’s) is en dat de jongeren met een LVB een andere of aangepaste behandeling nodig hebben.

De afbeelding hierboven is een deel van de cover van het proefschrift ‘Caught in Adversity. The development, persistence and escalation of criminal behavior from a public mental health care perspective’ van Menno Willem Segeren.

Drugsvrije gevangenis? Oei!

Drugsvrije gevangenis? Oei!

Geen drugs meer te krijgen in de gevangenis. Waar eerder de tennisballen je nog net niet om de oren vlogen – gevuld met allerhande drugs zijn die eenvoudig over de muren heen te keilen -, landt er nu helemaal niets binnen de muren. Goed toch? Massaal zijn jongeren en volwassenen gedwongen aan het afkicken. Komen ze straks lekker clean weer buiten. Wij maken ons toch zorgen. Wat een onrust zal er ontstaan op de groep. Agressie, vanwege niet bevredigde behoeften aan kalmerende middelen. Geweld, omdat gedetineerden kwaad zijn dat hen dit is afgenomen.

Vlam in de pan

Dat heeft gevolgen voor het personeel dat werkt bij justitiële inrichtingen. Vaker ingrijpen omdat situaties uit de hand lopen. Geduldig blijven tijdens de zoveelste onredelijke tirade. Alert zijn, omdat nu helemaal om de haverklap de vlam in de pan staat. Ons dunkt dat dit pittige werkdagen zijn voor cipiers, pedagogisch werkers en behandelaars. Ze moeten ook op hun qui vive blijven om niet gemanipuleerd te worden. Want tsja, jongeren en volwassenen die vastzitten, worden meestal gehaaid genoeg om toch te krijgen wat ze willen. Beetje aardig doen, complimenten geven, een medewerker zich speciaal laten voelen. En dan is het tijd voor een wederdienst.

Onrust dempen

Daarnaast is de vraag: Is er wel goede begeleiding? Van een verslaving afkomen is geen kattenpis. Dat jongeren en volwassenen gebruiken, heeft vaak een reden. De onrust in hun hoofd dempen, even weg zijn van het kloterige hier en nu, even zorgeloos ronddwalen in een andere wereld zonder je over je toekomst druk te maken. Kijk, we pleiten niet voor noodpakketten met drugs en alcohol voor achter de muren. Maar misschien is het mogelijk om net wat coulanter te zijn bij andere dingen, zodat een gedetineerden een keer een extra film kunnen huren, zakjes chips worden uitgedeeld. En wat meer ondersteuning voor medewerkers: stoom kunnen afblazen, een extra intervisie-belmomentje om helder te houden hoe de relatie met de justitiabelen is. En wat tips vragen bij verslavingsklinieken?

Buddycoach en pedagogisch werker Aziz Akhath en Merel van Dorp, sociaalwetenschapper en auteur van het boek Jeugdige Delinquenten, bieden interactieve sessies aan over preventie en nazorg rond jeugd, overlast en risicogedrag. Hun motto: meer weten, beter begrijpen, samen aanpakken.