door risiscoop@merel | mei 12, 2020 | Blogs Risiscoop
Baantje in de horeca weg, schoonmaken in hotels gaat niet meer en bijverdienen tijdens de komende feestdagen op de camping is een no-go. Scholieren en studenten ervaren financiële gevolgen van #corona. Hoe nu je kamerhuur betalen? Je abonnement van je mobiel dokken? Er is een oplossing. Dat weten criminelen. En die zien nu hun kans om bij noodlijdende jeugdigen aan te kloppen voor hun snode plannetjes. Jongeren en jongvolwassenen lopen risico om slachtoffer te worden van deze gehaaide criminelen. Vanaf je achttiende kun je namelijk een auto op je naam schrijven – tegen een leuk bedrag van een crimineel best aantrekkelijk, nu je je zakgeld niet meer kunt opspekken met werken bij de camping tijdens Pasen, Pinksteren en de meivakantie.
In het water gevallen
Het zou zomaar extra aantrekkelijk kunnen zijn voor jonge mensen om in te gaan op zulke verzoeken. Want veel studenten werken in de horeca – nu alle restaurants, cafés en kroegen dicht zijn, is ook hun bijverdienste weggevallen. De achttienjarigen met een leuke reis in het verschiet waarvoor ze vanaf hun eindexamen in mei zouden verdienen, zien hun plannetje handenwrijvend in het water vallen. Schoonmaken in hotels is er niet meer bij en afwassen in dat ene restaurant zie je ook aan je neus voorbij gaan. En hoe erg is dat nou, om een mobiele telefoon op jouw naam te zetten, als je daar verder niets van merkt – behalve een flinke bijschrijving op je bankrekening?
Katvanger of geldezel
Het is een reëel risico voor jongeren en jongvolwassenen: Ingezet worden als katvanger (op jouw naam een bedrijf, voertuig of abonnement afsluiten) of geldezel (criminelen krijgen dan toegang tot jouw bankrekening om tijdelijk grote bedragen op te storten en vervolgens door te sluizen – geld witwassen dus).
En uiteindelijk zijn zij de Sjaak. Want zíj worden aangemerkt als crimineel, als justitie of politie er achter komt. Opeens een dure kledingsmaak? Daarom zou het verstandig zijn om jongeren een online lesje over katvangers en geldezels aan te bieden. Niet te belerend, met een beetje humor. Er zijn zelfs spannende spellen in omloop om jongeren bewust te maken van het risico. En verder: Blijf als docent op middelbare scholen en in het hoger onderwijs alert op signalen. Klaagt er eentje over geldtekort? Of zie je op het beeldscherm de kledingsmaak wel érg veranderen naar dure merken? Tijd voor een één-op-één-chatgesprek.
Merel van Dorp en Aziz Akhath bieden interactieve sessies aan over preventie en nazorg rond jeugd, overlast en risicogedrag voor professionals werkzaam met jeugd. Hun motto: meer weten, beter begrijpen, samen aanpakken.
door risiscoop@merel | apr 30, 2020 | Blogs Risiscoop
Wat een geweldige inkijk in het huiselijk leven van kinderen en jongeren hebben docenten en hulpverleners op dit moment. Nooit kwam je zo achter de voordeur als nu.
- Bij die groep zes-leerling rennen steeds twee gillende zusjes door het beeld.
- Bij een brugklasser hoor je moeder schreeuwen of-ie nou eindelijk klaar is.
- Je ziet een leerling in het schemerdonker in de gang voor het beeldscherm.
- Of je ziet helemaal niemand, want zo’n 5.000 basisschoolkinderen zijn namelijk kwijt. Hulpverlening en onderwijs krijgt op geen enkele manier contact met ze, nu het onderwijs online moet plaatshebben.
Uit mijn slof
Een schreeuwende moeder – die ben ik soms zelf ook wel eens, beken ik gelijk. Als iemand meeluistert, doe ik natuurlijk enorm mijn best heel pedagogisch uit de hoek te komen, maar nu we met zijn allen bovenop elkaar zitten, schiet ik ook wel eens uit mijn slof: ‘Zit je nou serieus te gamen tijdens de les??!’ ‘Waarom hang jij in je pyjama, in bed lessen te volgen, ik had toch gezegd dat je je moest aankleden?’ Dus tsja, één gillende moeder maakt nog geen Grote Zorgen (hoop ik).
Neus
Toch is nu de kans om even met je neus in andermans zaken te snuffelen. Wat zie je? Wat valt je op? Hoe ‘is’ de leerling nu je hem of haar zo in zijn thuissituatie ziet? Soms moet je je beeld bijstellen. Dacht je dat er thuis weinig steun te verwachten viel, blijken ouders binnen no time te hebben gezorgd voor een internetverbinding en apparatuur. Vermoedde jij dat het wel snor zat thuis, lijkt het erop dat het er helemaal niet zo gezellig is als je dacht.
Doorvragen
Natuurlijk moet je geen voorbarige conclusies trekken en situaties niet te snel als prima of juist zorgelijk interpreteren. Maar kíjk, in ieder geval. Verbazen je dingen of valt iets op, vraag er dan eens naar. Wel één-op-één natuurlijk.
Dat is sowieso een advies, wat ons betreft. Plan tenminste eenmaal per week een gesprekje met een kind of jongere in. In elk geval met degenen over wie je niet altijd een goed gevoel hebt. Onder het mom van: even checken of het goed gaat met huiswerk bijvoorbeeld. Vijf of tien minuutjes.
Chats wissen voor de veiligheid
Vraag wat hij of zij fijner vindt: chatten of praten? Liever chatten (dan kan niemand afluisteren), zoek dan eerst even uit hoe je chatberichten naderhand wist, dat kan nare of zelfs gevaarlijke situaties voorkomen. Praten? Vraag op welk moment dat het best uitkomt. En ja, misschien is dat ’s avonds om tien uur.
Als vaste hulpverlener of docent, ben je een vertrouwd gezicht. Je ziet kinderen en jongeren nu in hun vertrouwde (of misschien minder vertrouwd aanvoelende) omgeving.
Haak erop in. Je was er toch al, met die online lessen.
Buddycoach en pedagogisch werker Aziz Akhath en Merel van Dorp, sociaalwetenschapper en auteur van het boek Jeugdige Delinquenten, bieden interactieve sessies aan over preventie en nazorg rond jeugd, overlast en risicogedrag. Hun motto: meer weten, beter begrijpen, samen aanpakken.
