door risiscoop@merel | jun 15, 2021 | Blogs Risiscoop
Méér jongeren krijgen gevangenisstraf en ze zitten nog langer vast ook! Het nieuws – de NOS onderzocht zelf hoe het zat – verbaast ons. Want strenger straffen werkt niet, weten we al jaren. En hoe langer een jongere of jongvolwassene vastzit, betekent helaas niet hoe beter hij leerde hoe je wel een maatschappelijk geaccepteerd leven leidt.
Minder criminaliteit? Dat is er al!
Politici roepen regelmatig dat strenger straffen nodig is om criminaliteit terug te dringen. Je kunt je überhaupt afvragen of dat nodig is, want de jeugdcriminaliteit is al enorm gedaald de afgelopen jaren. Ja, het is waar: Een klein clubje notoire veelplegers blijft de fout ingaan. En een klein groepje verhardt en verjongt. Maar is de oplossing dan om meer jeugdigen op te sluiten?
Vooroordelen kleuren je beeld (en beoordeling)
Wij vinden van niet. Wij weten van niet. De roep om jonge criminelen vast te zetten is gebaseerd op vooronderstellingen en vooroordelen. In het boek Jeugdige Delinquenten dat Merel van Dorp schreef, kun je lezen wat we stiekem allemaal denken te weten over de achtergronden en redenen van jongeren die delicten plegen. En wat daarvan wél waar is volgens praktijk en wetenschap.
10.000 views voor hulp
Wil je voorkomen dat jongeren de fout in gaan of wederom het verkeerde pad nemen? Help ze dan bijvoorbeeld aan werk of een opleiding die bij hen past. En heel veel mensen willen graag helpen, blijkt! Zo vroeg BuddyCoach Aziz Akhath onlangs om hulp via Linkedin voor een jongen die in de gevangenis had gezeten. Tienduizenden views en tientallen reacties waren het resultaat! Misschien moeten die politici hun oor eens te luister leggen bij deze betrokken burgers…!
In? Nee, uit de cel!
Langer vastzetten, meer jongeren en jongvolwassenen in de cel? Denk daar nog maar eens over na. Of hoor en leer in onze trainingen hoe het écht anders kan, om delinquentie vóór te zijn en recidive te voorkomen!
Illustratie: Marit de Wolf
door risiscoop@merel | jan 18, 2021 | Blogs Risiscoop
Op school zie je je klasgenoten lopen met die chille hoodie van Balenciaga of een coole Vuitton- tas. Ligt niet in jouw bereik: te duur. Op Insta komen succesvolle jonge influencers voorbij met hun kledingstijl in glamour & glitter. Op straat ervaren jongeren dat ze weinig geld te makken hebben, ook online zien ze hoe hun bestedingspatroon achterblijft.
Niet op straat, toch beïnvloed
De invloed van straatcultuur vindt niet meer alleen plaats op een fysieke plek. Straatcultuur is ook digitale straatcultuur. Je zou bijna zeggen dat je als jongere niet ontkomt aan de invloed van wat ‘straat’ is. Zelfs al hang je zelf niet dagelijks op straat!
En ‘straat’ verkoopt. Als je als jongere merkt dat het niet eenvoudig is om aan een (bij)baan te komen (de horeca is dicht, ouders zitten thuis dus oppasbaantjes zijn ook nauwelijks meer te geef), waarom niet online geld maken? Je ziet toch dat het kan? Bijvoorbeeld door als drillrappers met een stoere video, opgenomen met hun mobieltje, flink wat likes en views te verdienen?
Versterk je streetcredibility
Het verheerlijken van straatcultuur – met messen zwaaien, vertellen hoe je anderen imponeert met je wapens en drugs op zak, de machocultuur uitventen – levert niet alleen monnies op, maar ook status. Je streetcredibility virtueel uitventen, verhoogt zo tegelijk je straatwaardigheid als je als jongere elkaar weer tegenkomt in de buurt. En je ‘betrouwbaarheid’: het beeld dat je van jezelf online schetst (een succesvolle drugsdealer) versterkt je imago in je fysieke omgeving als betrouwbare verkoper van illegale handelswaar…
Online symbolen
De fysieke en digitale straatcultuur raken steeds meer verweven en dat opent wegen voor criminele activiteiten door jeugd. Afspraken worden online gemaakt via encrypted sociale media, gecommuniceerd in verhuld taal- en symboolgebruik waar de goede verstaander wel van weet wat ermee wordt bedoeld. De verkoop vindt vervolgens op een fysieke plek plaats.
Wederzijds
In mijn boek Jeugdige Delinquenten beschrijf ik de invloed van de omgeving op overlastgevend en delictgedrag van jeugd. De omgeving is méér dan de buurt. De omgeving is óók online. De wederzijdse beïnvloeding tussen de fysieke en digitale straat, is voor professionals en beleidsmakers belangrijk om in de gaten te houden!
P.S. Enig idee waar de emoji’s ‘sneeuwvlok’ en ‘naald’ symbool voor staan?
Lees ook het verkennende onderzoek ‘The hybridization of street offending in the Netherlands’ van R. A. Roks, E. R. Leukfeldt & J. A. Densley (2020)
Weten hoe de digitale en fysieke omgeving jongeren beïnvloeden? Volg onze sessie/webinar Straatcultuur, Merken & Imago (4 SKJ-punten)!
door risiscoop@merel | dec 28, 2020 | Blogs Risiscoop
Of ik zin had om in de feeststemming te komen, vroeg een vriendin. Nou, nadat ik de geplande museumbezoeken met ons gezin in rook zag opgaan door de nieuwe lockdown en bovendien de al eerder uitgestelde theatervoorstelling wederom werd afgezegd, leek me dat een fijn plan.
Dus hop: feestelijke blouse aan, m’n voor deze keer niet afgebeten nagels gelakt, lippenstift op en gaan. Glaasje in de hand, inloggen maar! Daar stonden we voor het beeldscherm in haar woonkamer. De zangeres en een top-orkest deden hun best om ons mee te laten swingen op jazzy sounds. Na elk liedje… was het stil. Geen applaus, geen gejuich, geen gefluit. Wij probeerden het wel hoor, maar het echode een beetje in de woonkamer als we een uitzinnige kreet slaakten. Een meekwelen voelde opeens erg intiem met slechts twee iele stemmetjes.
Een feestje met z’n 2-en
Na de voorstelling waren we onder de indruk van het stemgeluid van de zangeres en galmden de liedjes nog na in ons hoofd. Maar we voelden ons toch minder opgetogen en voldaan dan we stiekem allebei hadden gehoopt.
En dat zit ‘m er toch in dat je met zijn tweetjes (volgens RIVM-coronaproofregels) in een huiskamer een ‘feestje’ probeert te bouwen. En dat je wéér naar een scherm staart.
Urkse jeugd
Mijn wenkbrauwen schoten daarom omhoog, toen ik vernam dat Urk (en ook de overheid) een online party organiseert voor de jeugd. Na diverse rellen en gedoe met zwaar vuurwerk waar zelfs de ME aan te pas kwam, bedacht de gemeente een eindejaarsfeest. Want: ‘de jeugd verveelt zich’. Op zich goed dat de gemeente jongeren tijdens de jaarwisseling een alternatief wil bieden. Overigens wel met de opmerking dat je bij voorkeur alleen borrelt en danst. Of met 1 vriend(in).
Stiekem vraag ik me af: hoe ga je als puber helemaal los in je up, in je slaapkamertje, starend naar je beeldscherm? Hoe ziet rondhossen er dan uit als de klok 12 heeft geslagen? Ik ben een beetje bang dat jongeren zich misschien nog eenzamer voelen dan ze al waren. Vanaf een plat beeld slaat het allemaal een beetje dood, ben ik bang.
Party’en met ‘n schuin oog op Netflix
Het ‘eindejaarsfeest’ stel ik me als volgt voor. De jongeren die minder geneigd zijn de straat op te gaan en illegaal vuurwerk af te steken, hangen in hun bed met een schuin oog kijkend naar het online feest op de laptop, onderwijl half een Netflix-serie volgend op een tablet en intussen whatsappend met hun smartfoon in de hand. Ze kijken al uit naar morgen. Dan is het goddank allemaal voorbij.
Jongeren die vaker rondhangen op straat en wat meer, laten we zeggen, uitdagingen willen aangaan, zitten niet op hun kamertje. Ze hebben zich ook niet van tevoren ingeschreven voor het eindejaarsfeest, dat een maximaal aantal deelnemers (200) toelaat. Dus toch op het laatste moment kiezen voor zo’n verstandig online alternatief is er niet bij. Het is saai thuis of er is ruzie, dat kan ook. Na wat heen en weer appen of een check op Insta, is duidelijk dat die en die wél buiten iets leuks gaan doen. Wat zou jij doen?
Gamen in de gymzaal
Misschien had de gemeente, in plaats van een online partijtje, kunnen kijken naar een incidenteel coronaproof evenement en een tijdelijke ontheffing van de max. 2 mensenregel. Misschien een game-marathon – en dan met een coole, nieuw uitgebrachte game alsjeblieft – op 1.5m afstand van elkaar, maar wel in dezelfde ruimte. Een goed geventileerde gymzaal bijvoorbeeld. Surveillanten lopen rond zodat coronaproof is gegarandeerd – dat kost geld, maar is goedkoper dan boa’s en politie de straat op sturen. Iedereen een ontsmette koptelefoon op, bij binnenkomst krijg je drie drankjes en een versnapering mee, en lekker tegen elkaar praten in de headset. Én met zicht op elkaar: zien wie “Yess! Yess!!” roept of wie gekilled wordt en een akelig Engels scheldwoord schreeuwt.
Zit je niet moederziel alleen op je kamertje, word je wel lekker vrolijk van, heb je toch contact met je leeftijdgenoten, is het ook rustig op straat. Iemand nog andere voorstellen voordat het 31 december wordt?
door risiscoop@merel | nov 2, 2020 | Blogs Risiscoop
Meer dan 50 % van de Top 600-jongeren heeft een licht verstandelijke beperking (LVB), constateert Menno Segeren in zijn promotieonderzoek Caught in Adversity (2020). De Top 600-jongeren krijgen een intensieve begeleiding met straf én zorg, een aanpak in Amsterdam. Overigens bestaan er in andere gemeenten soortgelijkeTop X-aanpakken.
Ouder in detentie
Veelplegers met en zonder LVB groeien veelal op in grote, instabiele multiprobleemgezinnen. Veelplegers hebben vaak te maken met het missen van een ouder door sterfte of met (tijdelijke) afwezigheid van een ouder vanwege gevangenisstraf en maakten in hun omgeving dikwijls mishandeling, huiselijk geweld en verwaarlozing mee. Deze bevindingen van Segeren kennen we uit andere, internationale onderzoeken naar de relatie tussen traumatische ervaringen in de jeugd en criminaliteit.
Weinig zelfredzaam
Hoe meer traumatische jeugdervaringen veelplegers meemaken, hoe meer problemen rond zelfredzaamheid op latere leeftijd, zag Segeren ook. Veelplegers hebben te maken met middelenmisbruik, verslaving, persoonlijkheidsstoornissen en gebrekkige impulscontrole. Jonge gewelddadige veelplegers met een LVB laten al op jonge leeftijd (onder de 12 jaar) vaker probleemgedrag zien dan veelplegers zonder LVB.
Doorgaan als volwassene
Segeren onderzocht ook persisterende veelplegers: die in hun volwassen leven, ook na detentie doorgaan met criminele activiteiten. Hij ziet dat 9 van de 10 ex-gedetineerden opnieuw de fout ingaan. De meeste delicten worden gepleegd in het eerste jaar nadat iemand vrijkomt. Tegelijk ziet de onderzoeker bij deze ex-gedetineerden dat zij dikwijls alleenstaand zijn, niet over een startkwalificatie beschikken en geen werk vinden, last hebben van een narcistische persoonlijkheidsstoornis en van problematisch middelenmisbruik. Voor deze groep lijkt detentie niet voldoende afschrikwekkend, concludeert hij dan ook.
Advies
Uit de resultaten komt wat Risiscoop betreft naar voren hoe belangrijk vroege preventie en interventie is bij probleemgedrag, hoe cruciaal signaleren van huiselijk geweld en andere Adverse Child Experiences (ACE’s) is en dat de jongeren met een LVB een andere of aangepaste behandeling nodig hebben.
De afbeelding hierboven is een deel van de cover van het proefschrift ‘Caught in Adversity. The development, persistence and escalation of criminal behavior from a public mental health care perspective’ van Menno Willem Segeren.
door risiscoop@merel | jun 3, 2020 | Blogs Risiscoop
Jij kijkt naar de mens. Niet naar het leerlingvolgsysteem of patiëntendossier. Je probeert de jongere te doorgronden, zijn of haar beweegredenen te begrijpen. Je doet je best zijn vertrouwen te winnen, hem te leren kennen. Maar je vergeet iets.
Een cadeautje? Geloof het zelf
Kijk eens naar wat hij aan heeft. Dat is niet zomaar een joggingpak. En dat horloge is vrij bijzonder voor iemand die te boek staat als magazijnwerker of werkloos. Een uitgave van een paar duizend euro, geloof je het zelf?
Professionals die met jeugd werken vinden over het algemeen de mens achter het verhaal belangrijk. Ze proberen door de façade van stoerdoenerij of afwerend gedrag heen te kijken. Dat is een mooie eigenschap. Maar soms mis je daardoor cruciale informatie over die jongere. Of word je zelfs om de tuin geleid.
Kledingcode
Want met die sneakers van een paar honderd euro probeert zo’n knul iets duidelijk te maken. Een kledingcode die zijn maatjes op straat of in de inrichting maar al te goed begrijpen. Ik beschik over geld, ik zorg dat ik het krijg. Wie mij in vol ornaat ziet, weet dat ik De Koning van de Straat ben. Ook meiden streven aanzien na met hun Versace-look en Gucci-tasje.
Trek zelf die coole patta’s eens aan, stap in een Nike Techpak, daaronder een Kenzo-shirt, check de tijd op je limited editionhorloge en wandel op die sneakers met rode zolen (liefst met spikes) de catwalk op en neer. Kleren maken de man, zoals je merkt. Oh, en hoe voel je je daarna in je vertrouwde kloffie?
Allemaal op kledingcursus
Wie kan de koning, queen bee, onderkoning of loopjongen onderscheiden aan de hand van kledingkeuze? Vermoedelijk te weinig professionals. Terwijl het wel iets zegt over waarmee ze bezig zijn. Is die dure hoodie verkregen met het oppasbaantje of moet je denken en loverboyproblematiek van deze coole meid? Zijn die Valentino’s verkregen met werkzaamheden als runner of werkt die jongen er al jaren voor in een schoenenzaak?
Het begint bij herkennen en dan het gesprek. Daarom pleit ik voor een kledingworkshop voor alle professionals die werken met jongeren. Een kledingcursus als onderdeel van hun (bij)scholing.
Rangorde
Met parate kledingkennis check jij bij de jongere in een oogopslag in welke rangorde hij of zij zich bevindt. Of welke hij of zij wil nastreven. Kun je meteen even noemen dat je wel weet wat ze waard zijn. En vragen wat hij of zij ermee tracht te zeggen. Of de gedetineerde jongere erop attenderen dat zijn Valentino’s als hij vrijkomt, allang niet meer de hipste zijn.
Weten hoe het zit, beter leren signaleren en begrijpen wat jij kunt doen als professional of beleidsmaker? Volg de Sessie / Webinar Straatcultuur, Merken en Imago (4 SKJ-punten Formeel Leren). En zie jij ook hoe vaak jongeren in de schulden of geldproblemen terechtkomen? Wij leggen je graag uit hoe dat komt en wat je daartegen kunt doen in de Sessie / Webinar St(r)aatschuld (5,5 SKJ-punten, Formeel Leren).
Een variant op deze blog van Merel van Dorp verscheen eerder in Zorg+Welzijn
