door risiscoop@merel | mei 12, 2020 | Blogs Risiscoop
Een beetje oplichter ziet gouden kansen tijdens corona. Want leuker kan de overheid niet maken, maar wel gemakkelijker, door de tijdelijke ondersteuning van zelfstandig ondernemers (tozo).
Het MKB en zzp’ers kunnen – gelukkig! – gebruik maken van deze financiële bijstand van drie maanden. Een KvK-inschrijving, een bankrekening, je naam en de omschrijving van je bedrijf is grotendeels genoeg om in aanmerking te komen voor een kleine drieduizend euro. Gratis geld! Daar heeft iemand met een beetje ondernemingszin wel oren naar…
Criminele ondernemer
Een crimineel of delinquent ís in veel gevallen een enorm goede ondernemer, zou je kunnen zeggen. Hij (of zij) ziet kansen, openingen en mogelijkheden. Hij ziet de mazen in de wet. En op dit moment is er niet eens een maas in de wet van de overheid. Er is een geweldige tijdelijke regeling. Die heet: ToZo, de tijdelijke inkomensondersteuning voor zelfstandigen en ondernemers. En tsja, die gehaaide boef is een echte ondernemer… Hoe simpel wil je het maken?
Armlastige studenten
Een beetje crimineel ingestelde slimmerd heeft allang een aanvraag gedaan bij zijn gemeente. Een leuk bedrijfje bedacht en zich met terugwerkende kracht ingeschreven bij de Kamer van Koophandel (KvK). Dat kan namelijk en zo voldoe je aan de eis om per 17 maart ingeschreven te staan bij de KvK.
Niet zo handig om zo’n bedrijf op je eigen naam te zetten?
Nou, dan charter je toch iemand die dat voor je doet? Armlastige studenten genoeg, nu ze hun bijbaantjes in de horeca kwijt zijn. Tegen een leuk bedragje (voor een student tikt vierhonderd euro lekker aan en drie maanden ToZo betekent 3.000 piek in da pocket, dus tel uit je winst) schrijf je de zelfstandige onderneming op diens naam en doet de aanvraag namens de student. Die fungeert als katvanger of geldezel. Kind kan de was doen.
Aanvraag koosjer?
De tijdelijke financiële ondersteuning is toe te juichen. Het is bewonderenswaardig hoe sommige gemeenten de regeling snel en zonder te veel gedoe hebben weten op te tuigen. Toch hoop ik, dat gemeenten de mogelijkheid grijpen om, als er ook maar enige tijd is, tijdens of na de aanvragen te onderzoeken of het verzoek om bijstand werkelijk koosjer is. Gemeenten doen er goed aan om te kijken of zelfstandigen of ondernemingen bijvoorbeeld adverteren of advertenties plaatsen op internet of in (lokale) media, al eerder actief waren op sociale media als LinkedIn en Facebook of testimonials van klanten hebben. Misschien is het ook verstandig om te checken of er meerdere KvK-inschrijvingen op hetzelfde adres staan. De mogelijkheid voor échte ondernemers om te overleven tijdens #corona, moet geen kans zijn voor criminelen om te floreren.
Buddycoach en pedagogisch werker Aziz Akhath en Merel van Dorp, sociaalwetenschapper en auteur van het boek Jeugdige Delinquenten, bieden interactieve sessies aan over preventie en nazorg rond jeugd, overlast en risicogedrag. Hun motto: meer weten, beter begrijpen, samen aanpakken.
door risiscoop@merel | mei 12, 2020 | Blogs Risiscoop
Een kennis is ambulant begeleider van ouders met een LVB (licht verstandelijke beperking). Zij mag (of moet) nog wel langs gezinnen, ondanks #corona. Kijken of de baby inderdaad om de drie uur een flesje krijgt en ze niet de televisie harder zetten als hij huilt, maar hem oppakken en troosten.
Gelukkig maar, want op korte en lange termijn heeft het gevolgen voor de ontwikkeling van kinderen als ouders weinig sensitief (kunnen) reageren. Maar ze werkt wel zonder mondkapje en komt in niet altijd ruime huizen, waar 1,5m-afstand houden lastig is.
Kinderen kwijt
Dat zette ons aan het denken. Veel professionals in de jeugdhulp en onderwijs werken nu vanuit huis. Ze beeldbellen of sturen huiswerk op via internet. Vanuit het onderwijs horen we dat ruim 5.000 kinderen ‘kwijt’ zijn. Ze reageren niet op telefoontjes of mails. Vanuit jeugdzorg klinkt de angst voor toegenomen huiselijk geweld en kindermishandeling. Waarom mag de ene beroepskracht wél op huisbezoek of naar kantoor, en de andere niet? Welk criterium geldt daarbij? En even een ethisch ingewikkeld vraagje: is een coronabesmetting erger dan jarenlange negatieve effecten van mishandeling, verwaarlozing en misbruik? Persoonlijk, maar zeker ook wat maatschappelijke kosten betreft?
Samenscholen
Van de overheid mag je thuis maximaal drie mensen op bezoek krijgen, mits je anderhalve meter afstand houdt. Buiten mag je met maximaal drie mensen ‘samenscholen’. Kun je dan 1-op-1 met kinderen, jongeren en ouders afspreken voor begeleiding en ondersteuning? Desnoods buiten? Wij zijn benieuwd of er algemene regels gelden, of overheden bepaalde regelgeving voorschrijft of nu aan het bedenken is en op grond waarvan organisaties besluiten dat hun medewerkers aan het werk mogen (of moeten). Iemand een idee?
Merel van Dorp en Aziz Akhath bieden interactieve sessies aan over preventie en nazorg rond jeugd, overlast en risicogedrag voor professionals werkzaam met jeugd. Hun motto: meer weten, beter begrijpen, samen aanpakken.
door risiscoop@merel | mei 12, 2020 | Blogs Risiscoop
Baantje in de horeca weg, schoonmaken in hotels gaat niet meer en bijverdienen tijdens de komende feestdagen op de camping is een no-go. Scholieren en studenten ervaren financiële gevolgen van #corona. Hoe nu je kamerhuur betalen? Je abonnement van je mobiel dokken? Er is een oplossing. Dat weten criminelen. En die zien nu hun kans om bij noodlijdende jeugdigen aan te kloppen voor hun snode plannetjes. Jongeren en jongvolwassenen lopen risico om slachtoffer te worden van deze gehaaide criminelen. Vanaf je achttiende kun je namelijk een auto op je naam schrijven – tegen een leuk bedrag van een crimineel best aantrekkelijk, nu je je zakgeld niet meer kunt opspekken met werken bij de camping tijdens Pasen, Pinksteren en de meivakantie.
In het water gevallen
Het zou zomaar extra aantrekkelijk kunnen zijn voor jonge mensen om in te gaan op zulke verzoeken. Want veel studenten werken in de horeca – nu alle restaurants, cafés en kroegen dicht zijn, is ook hun bijverdienste weggevallen. De achttienjarigen met een leuke reis in het verschiet waarvoor ze vanaf hun eindexamen in mei zouden verdienen, zien hun plannetje handenwrijvend in het water vallen. Schoonmaken in hotels is er niet meer bij en afwassen in dat ene restaurant zie je ook aan je neus voorbij gaan. En hoe erg is dat nou, om een mobiele telefoon op jouw naam te zetten, als je daar verder niets van merkt – behalve een flinke bijschrijving op je bankrekening?
Katvanger of geldezel
Het is een reëel risico voor jongeren en jongvolwassenen: Ingezet worden als katvanger (op jouw naam een bedrijf, voertuig of abonnement afsluiten) of geldezel (criminelen krijgen dan toegang tot jouw bankrekening om tijdelijk grote bedragen op te storten en vervolgens door te sluizen – geld witwassen dus).
En uiteindelijk zijn zij de Sjaak. Want zíj worden aangemerkt als crimineel, als justitie of politie er achter komt. Opeens een dure kledingsmaak? Daarom zou het verstandig zijn om jongeren een online lesje over katvangers en geldezels aan te bieden. Niet te belerend, met een beetje humor. Er zijn zelfs spannende spellen in omloop om jongeren bewust te maken van het risico. En verder: Blijf als docent op middelbare scholen en in het hoger onderwijs alert op signalen. Klaagt er eentje over geldtekort? Of zie je op het beeldscherm de kledingsmaak wel érg veranderen naar dure merken? Tijd voor een één-op-één-chatgesprek.
Merel van Dorp en Aziz Akhath bieden interactieve sessies aan over preventie en nazorg rond jeugd, overlast en risicogedrag voor professionals werkzaam met jeugd. Hun motto: meer weten, beter begrijpen, samen aanpakken.
door risiscoop@merel | apr 30, 2020 | Blogs Risiscoop
‘Een verplichting. Zo voelen verjaardagen, etentjes met vrienden of een gepland bioscoopbezoek vaak’, vertrouwt een kennis me toe. ‘Maar nu het niet mág, vanwege corona, verlang ik er juist naar…’
To-do-lijst
Herkenbaar, vind ik. Afspraken met vriendinnen die je weken vooraf vastlegt, met een sluimerend gevoel van beklemming door de almaar volstromende agenda. Weken vooruit weet je al wat je gaat doen, met wie, waar. De oppas is geboekt: nu moet je wel. Sociale interacties als agenda-item en af te vinken op je to-do-lijst.
En nu kan dat dus niet.
Dat is dus waarom iemand vastzetten in de gevangenis een straf is. Een instantie (de rechter, de overheid, ons systeem) bepaalt jouw doen en laten. Niks spontaan, weg bewegingsvrijheid.
Touwtje springen
Dan ben je niet alleen opgesloten: je vóelt je echt opgesloten. In de meeste gevallen weet je wanneer je vrij komt, al is ook dat niet altijd duidelijk (TBS, PIJ-maatregel).
Binnen wat nog wel mag, zoek je naar bewegingsvrijheid – zo stuurde een vriendin (net naar Spanje geëmigreerd en geconfronteerd met een totale lockdown) een foto van zichzelf, touwtje springend op het mini-binnenplaatsje bij haar appartement. Weg van huis mocht alleen nog voor boodschappen, maximaal eens per dag. Even andere koek dan de kilometers die ze normaal in de natuur hardliep.
Geest verruimen
Als die fysieke bewegingsvrijheid niet voldoende bevredigt, zoek je andere vrijheden om de geest te verruimen. Supermarkten signaleren bijvoorbeeld dat de alcoholverkoop is gestegen sinds de coronamaatregelen, vermeldt het Trimbosinstituut op haar site.
Opeens begrijp je dat er toch drugs over de muren van gevangenissen worden gegooid. Je begrijpt de enorme inventiviteit hoe tóch verdovende middelen de gevangenispoorten binnen te krijgen, ondanks het verbod daarop. Het is zoeken naar bewegingsvrijheid. Als het niet fysiek kan, dan mentaal. Je blik verruimen op een andere manier dan met een vergezicht in de natuur.
Gevangenis
Verblijf in een justitiële inrichting is op geen enkele manier te vergelijken met de coronamaatregelen, dat weet ik heus wel.
En toch helpt de situatie van nu misschien een klein beetje invoelen hoeveel impact opsluiten heeft. Op volwassen gedetineerden en op jonge justitiabelen. Ook al zitten de meesten er niet vanwege stinksokken, je vrijheid verliezen is een zware straf. Wetenschappers berekenen dat periodes van gedeeltelijke lockdowns misschien wel jaren nodig zijn (NRC, 6 april 2020). Als eind mei al lang voelt…
Hoe zou jij het ervaren om voor een of meerdere jaren binnen strikte regels beperkt je eigen agenda te mogen invullen?
Buddycoach en pedagogisch werker Aziz Akhath en Merel van Dorp, sociaalwetenschapper en auteur van het boek Jeugdige Delinquenten, bieden interactieve sessies aan over preventie en nazorg rond jeugd, overlast en risicogedrag. Hun motto: meer weten, beter begrijpen, samen aanpakken.
door risiscoop@merel | apr 30, 2020 | Blogs Risiscoop
Wat een geweldige inkijk in het huiselijk leven van kinderen en jongeren hebben docenten en hulpverleners op dit moment. Nooit kwam je zo achter de voordeur als nu.
- Bij die groep zes-leerling rennen steeds twee gillende zusjes door het beeld.
- Bij een brugklasser hoor je moeder schreeuwen of-ie nou eindelijk klaar is.
- Je ziet een leerling in het schemerdonker in de gang voor het beeldscherm.
- Of je ziet helemaal niemand, want zo’n 5.000 basisschoolkinderen zijn namelijk kwijt. Hulpverlening en onderwijs krijgt op geen enkele manier contact met ze, nu het onderwijs online moet plaatshebben.
Uit mijn slof
Een schreeuwende moeder – die ben ik soms zelf ook wel eens, beken ik gelijk. Als iemand meeluistert, doe ik natuurlijk enorm mijn best heel pedagogisch uit de hoek te komen, maar nu we met zijn allen bovenop elkaar zitten, schiet ik ook wel eens uit mijn slof: ‘Zit je nou serieus te gamen tijdens de les??!’ ‘Waarom hang jij in je pyjama, in bed lessen te volgen, ik had toch gezegd dat je je moest aankleden?’ Dus tsja, één gillende moeder maakt nog geen Grote Zorgen (hoop ik).
Neus
Toch is nu de kans om even met je neus in andermans zaken te snuffelen. Wat zie je? Wat valt je op? Hoe ‘is’ de leerling nu je hem of haar zo in zijn thuissituatie ziet? Soms moet je je beeld bijstellen. Dacht je dat er thuis weinig steun te verwachten viel, blijken ouders binnen no time te hebben gezorgd voor een internetverbinding en apparatuur. Vermoedde jij dat het wel snor zat thuis, lijkt het erop dat het er helemaal niet zo gezellig is als je dacht.
Doorvragen
Natuurlijk moet je geen voorbarige conclusies trekken en situaties niet te snel als prima of juist zorgelijk interpreteren. Maar kíjk, in ieder geval. Verbazen je dingen of valt iets op, vraag er dan eens naar. Wel één-op-één natuurlijk.
Dat is sowieso een advies, wat ons betreft. Plan tenminste eenmaal per week een gesprekje met een kind of jongere in. In elk geval met degenen over wie je niet altijd een goed gevoel hebt. Onder het mom van: even checken of het goed gaat met huiswerk bijvoorbeeld. Vijf of tien minuutjes.
Chats wissen voor de veiligheid
Vraag wat hij of zij fijner vindt: chatten of praten? Liever chatten (dan kan niemand afluisteren), zoek dan eerst even uit hoe je chatberichten naderhand wist, dat kan nare of zelfs gevaarlijke situaties voorkomen. Praten? Vraag op welk moment dat het best uitkomt. En ja, misschien is dat ’s avonds om tien uur.
Als vaste hulpverlener of docent, ben je een vertrouwd gezicht. Je ziet kinderen en jongeren nu in hun vertrouwde (of misschien minder vertrouwd aanvoelende) omgeving.
Haak erop in. Je was er toch al, met die online lessen.
Buddycoach en pedagogisch werker Aziz Akhath en Merel van Dorp, sociaalwetenschapper en auteur van het boek Jeugdige Delinquenten, bieden interactieve sessies aan over preventie en nazorg rond jeugd, overlast en risicogedrag. Hun motto: meer weten, beter begrijpen, samen aanpakken.
