In je up online partyend 2021 in…
Of ik zin had om in de feeststemming te komen, vroeg een vriendin. Nou, nadat ik de geplande museumbezoeken met ons gezin in rook zag opgaan door de nieuwe lockdown en bovendien de al eerder uitgestelde theatervoorstelling wederom werd afgezegd, leek me dat een fijn plan.
Dus hop: feestelijke blouse aan, m’n voor deze keer niet afgebeten nagels gelakt, lippenstift op en gaan. Glaasje in de hand, inloggen maar! Daar stonden we voor het beeldscherm in haar woonkamer. De zangeres en een top-orkest deden hun best om ons mee te laten swingen op jazzy sounds. Na elk liedje… was het stil. Geen applaus, geen gejuich, geen gefluit. Wij probeerden het wel hoor, maar het echode een beetje in de woonkamer als we een uitzinnige kreet slaakten. Een meekwelen voelde opeens erg intiem met slechts twee iele stemmetjes.
Een feestje met z’n 2-en
Na de voorstelling waren we onder de indruk van het stemgeluid van de zangeres en galmden de liedjes nog na in ons hoofd. Maar we voelden ons toch minder opgetogen en voldaan dan we stiekem allebei hadden gehoopt.
En dat zit ‘m er toch in dat je met zijn tweetjes (volgens RIVM-coronaproofregels) in een huiskamer een ‘feestje’ probeert te bouwen. En dat je wéér naar een scherm staart.
Urkse jeugd
Mijn wenkbrauwen schoten daarom omhoog, toen ik vernam dat Urk (en ook de overheid) een online party organiseert voor de jeugd. Na diverse rellen en gedoe met zwaar vuurwerk waar zelfs de ME aan te pas kwam, bedacht de gemeente een eindejaarsfeest. Want: ‘de jeugd verveelt zich’. Op zich goed dat de gemeente jongeren tijdens de jaarwisseling een alternatief wil bieden. Overigens wel met de opmerking dat je bij voorkeur alleen borrelt en danst. Of met 1 vriend(in).
Stiekem vraag ik me af: hoe ga je als puber helemaal los in je up, in je slaapkamertje, starend naar je beeldscherm? Hoe ziet rondhossen er dan uit als de klok 12 heeft geslagen? Ik ben een beetje bang dat jongeren zich misschien nog eenzamer voelen dan ze al waren. Vanaf een plat beeld slaat het allemaal een beetje dood, ben ik bang.
Party’en met ‘n schuin oog op Netflix
Het ‘eindejaarsfeest’ stel ik me als volgt voor. De jongeren die minder geneigd zijn de straat op te gaan en illegaal vuurwerk af te steken, hangen in hun bed met een schuin oog kijkend naar het online feest op de laptop, onderwijl half een Netflix-serie volgend op een tablet en intussen whatsappend met hun smartfoon in de hand. Ze kijken al uit naar morgen. Dan is het goddank allemaal voorbij.
Jongeren die vaker rondhangen op straat en wat meer, laten we zeggen, uitdagingen willen aangaan, zitten niet op hun kamertje. Ze hebben zich ook niet van tevoren ingeschreven voor het eindejaarsfeest, dat een maximaal aantal deelnemers (200) toelaat. Dus toch op het laatste moment kiezen voor zo’n verstandig online alternatief is er niet bij. Het is saai thuis of er is ruzie, dat kan ook. Na wat heen en weer appen of een check op Insta, is duidelijk dat die en die wél buiten iets leuks gaan doen. Wat zou jij doen?
Gamen in de gymzaal
Misschien had de gemeente, in plaats van een online partijtje, kunnen kijken naar een incidenteel coronaproof evenement en een tijdelijke ontheffing van de max. 2 mensenregel. Misschien een game-marathon – en dan met een coole, nieuw uitgebrachte game alsjeblieft – op 1.5m afstand van elkaar, maar wel in dezelfde ruimte. Een goed geventileerde gymzaal bijvoorbeeld. Surveillanten lopen rond zodat coronaproof is gegarandeerd – dat kost geld, maar is goedkoper dan boa’s en politie de straat op sturen. Iedereen een ontsmette koptelefoon op, bij binnenkomst krijg je drie drankjes en een versnapering mee, en lekker tegen elkaar praten in de headset. Én met zicht op elkaar: zien wie “Yess! Yess!!” roept of wie gekilled wordt en een akelig Engels scheldwoord schreeuwt.
Zit je niet moederziel alleen op je kamertje, word je wel lekker vrolijk van, heb je toch contact met je leeftijdgenoten, is het ook rustig op straat. Iemand nog andere voorstellen voordat het 31 december wordt?